Uitstelgedrag

Uitstellen: uit·stel·len (ov.ww.) : voorlopig nalaten, verschuiven tot later => opschuiven, vertragen; vervroegen
Als er één ding is waar ik een talent voor blijk te hebben, dan is het uitstellen. Als zelfgekroonde koningin van het uistelgedrag wil ik hier dan ook mijn eerste blog aan wijden.
Waarom uitstellen als je zeeën van tijd hebt om iets op voorhand te doen? Een vraag die ik vaak te horen krijg. Gewoon, omdat er altijd wel iets anders (al dan niet belangrijker) is dat gedaan dient te worden à la limite. En, ik werk het best onder stress. Of dat heb ik mezelf toch wijsgemaakt. Om een klein voorbeeld aan te halen: mijn artikels worden pas een dag voor de deadline geschreven en voor examens studeer ik best de avond (of zelfs de ochtend!) op voorhand. Vraag me niet om tijdens de blokweek al mijn cursussen uitgebreid te memoriseren, want het zal toch niet lukken. Zonder een beetje gezonde stress zal zelfs een voorbijvliegende mug me afleiden.
Ik besef echter ten volle dat mijn uitstelgedrag sterk lijkt op het spelen van een spelletje Russische Roulette. Ooit loopt het mis, maar tot nu toe heb ik de dans steeds weten te ontspringen.