Tze day has come

Het lief heeft ein-de-lijk zijn sik afgeschoren. Na vijf weken van rondlopen met een besikte man aan mijn zijde kan ik nu weer rondhuppelen met een gladgeschoren exemplaar. Het is dus bewezen: er NIET over zagen helpt. Hmm.
Bovengenoemd mannelijk exemplaar heeft er wel een nieuwe hobby aan overgehouden: Valérieke-schuur, waarbij de stoppelbaard in een quasi lief gebaar hardhandig langs mijn tere velleke wordt geschuurd… Ach ja, ‘k moet er al iets voor overhebben zeker 😉

Een paar dingen geleerd dit weekend…

Hmmm, dit weekend heb ik weer een paar dingen over mezelf en anderen geleerd.

Alleen gaan shoppen blijkt vrij saai te zijn, maar je krijgt wel enorm veel gedaan op korte tijd. In ongeveer anderhalf uur had ik zaterdag de hele Meir gedaan, inclusief een paar pasbeurten en de aankoop van 2 dvd boxen (Gilmore Girls seizoen 4 & The O.C seizoen 4) en 2 DVD’s ( Clueless & Sin City). Dat beetje zelfmedelijden daargelaten een zeer fijne, maar ook saaie trip.

Mijn vriend is wel degelijk 100% ‘ne vent’, zij het een beetje kinds af en toe. Dit weekend had hij zijn Lego Technics van vroeger teruggevonden… gevolg: een volle tafel Lego hier en een bouwende vent. Ik moet wel toegeven dat ik ’t zelf ook nog wel tof vond… ’t is eens een andere manier om je weekend door te brengen.

Valérie en cake gaan niet samen. Om één of andere reden lukt het me niet een serieuze cake in elkaar te steken… ach ja, hij was eetbaar … da’s ’t belangrijkste 😉

Solliciteren enzo…

Vandaag naar the profile group geweest voor enkele testjes. Ben momenteel volop aan het solliciteren bij Proxis. Vandaag was ronde één. Moet toch vrij goed meegevallen zijn denk ik. Rond een uur of vier had ik al terug telefoon, of ik één van de volgende dagen naar Proxis kon voor een persoonlijk gesprek? Met plezier! Proxis lijkt me zo’n fijn bedrijf en de jobomschrijving sluit volledig aan bij wat ik van een job verlang! Fingers crossed dus! Voor wie proxis niet kent : klikkie klikkie!

Voor de rest … vrij drukke dagen achter de rug en voor de boeg… Morgen Mechelen met Cécile, donderdag solliciteren en bday party, vrijdag rapport, zaterdag uit eten… en wie weet wat er nog allemaal uit de lucht komt vallen.

Verder zijn Mattie en ik het eindelijk eens over waar we in de toekomst gaan wonen. Na veel ‘we moeten daar gaan wonen want het kan niet anders’ van zijn kant en veel ‘ik wil daar niet gaan wonen’ van mijn kant hebben we de oplossing : bouwen! Onze ouders zijn het er in elk geval al over eens : zij kopen de grond voor ons… Waar en wanneer is nog de vraag, maar we hebben toch al een plan ! oef!

Druk…

… maar ongelooflijk plezant. Tot nu toe valt de stage super hard mee. ‘k Krijg elke dag meer taken en verantwoordelijkheden, zelfs een eigen to do lijstje lol.
De voorbije dagen zijn razend druk geweest. Vrijdag tot 5 uur stage gehad. Gelukkig ’s avonds nog even naar Kara geweest en filmpje gezien. De venten hadden het te druk (de mijne) of waren zelf weg (die van Kara) dus we hadden ’t huis vrij om melige “wijvenfilms” te zien. Best gezellig.
Zaterdag de hele dag gewerkt…met als gevolg dat ‘k geradbraakt was toen ’t eindelijk avond was (alez ja, toch een klein beetje). ’s Avonds ook niet al te veel meer gedaan. Mattie kwam tot hier maar is uiteindelijk beetje op de zetel in slaap gevallen…
Zondag was het dan babyborrel voor ’t kindje van de zus van Mattie. Ook weer verschrikkelijk druk met 40 kakelende familieleden. Veel te veel gegeten wegens veel te veel lekkere dingen op t menu..
Vandaag weer vol goeie moed om kwart na 6 opgestaan. Was weer best gezellig bij Fitfixers. Het is daar altijd ongelooflijk druk, maar iedereen houdt er de goede moed in. Morgen (en misschien overmorgen) zit ik alleen want Mouch is naar Amsterdam voor een vergadering. Het zal in elk geval een goede oefening zijn op zelfstandig werken, want dat zal ik volgende week moeten doen… Zowel Mouch (van Fitfixers) als Ann (van Milozine) hebben dan verlof en vertrouwen hun website toe aan mijn goede zorgen … laat ons hopen dat alles goed loopt…

Dikke stress…

Straks rapportje oppikken… voor één van de laatste keren in mijn schoolcarrière betekent dit dikke dikke stress. Zoals altijd vreet ik zowat men eigen nagels op van zenuwen… er moest zo maar eens iets misgegaan zijn. Deze keer ben ik er vrij zeker van dat alles een beetje in orde is, maar toch … je kan best niet té zeker van jezelf zijn, dat vraagt zonder twijfel om een hoop miserie. Dus zit ik hier nu achter men bureautje een blog te typen. Alles om toch maar niet aan straks te moeten denken.
Had daarnet nog een gesprekje op MSN met mijn schatje… blijkt dat die op dit moment ook half dood aan het gaan is… niet om mijn punten, want daar maakt ie zich eerlijkgezegd niet zo veel zorgen over. Nee, de oorzaak van zijn stress is de grote kwade Brico-man met het te grote ego. Wederom dreigt die egotripper mijn liefste een hartaanval te bezorgen met zijn onmogelijke eisen. Het leidde mij in elk geval even af van men eigen beslommeringen, want laat me eerlijk zijn; me zorgen maken over een ander vind ik nog steeds belangrijker dan me zorgen maken over mezelf.